Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Η Απραξία είναι Συνενοχή …

Μαζικές οι εκδηλώσεις των «αγανακτισμένων» ανά την Ελλάδα για να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας το μέγεθος της ανέχειας στο οποίο έχουμε περιέλθει .. Βγήκαν κατά κύματα οι Έλληνες χθες σε κομβικά σημεία των πόλεων τους για να διαμαρτυρηθούν.. Γιατί όμως να πρώτο- διαμαρτυρηθεί κανείς; Είναι σαν το ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω  .. Δύσκολο να επιρρίψεις ευθύνες..
Ένα από τα χθεσινά συνθήματα το έλεγε ξεκάθαρα.. «Δεν φταίνε μόνο οι πράξεις των κακών.. Φταίει και η απαξίωση των καλών».
Η απραξία είναι συνενοχή, και για αυτή τη συνενοχή έχουμε όλοι μας μερίδιο ευθύνης. Κάθε ένας με το δικό τους τρόπο κατάφερε με τη σιωπηλή συνενοχή στη δολοφονία αυτού του τόπου, στην ισοπέδωση των τεκμηρίων της ζωής μας, στην ασφυξία της απαξίας του κράτους στον πολίτη και μας οδήγησαν στο σήμερα.
Και είναι απορίας άξιο τι είναι χειρότερο, η απαξία στο κράτος δικαίου ή ότι μας θεωρούν υπηκόους και όχι πολίτες. Έπειτα ας αναρωτηθούμε ποιος ευθύνεται για αυτό. Ύστερα ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη. Και ας αναρωτηθούμε επιτέλους για το πώς αντιμετωπίζουμε εμείς στην προσωπική μας ζωή τις υποθέσεις μας με την πολιτεία, ποιο σεβασμό και ποια αξία της δίνουμε με την ανοχή μας και την συνενοχή μας σε ένα φαύλο κύκλο ανυποληψίας και συναλλαγής. Γιατί η ανοχή στην διαφθορά και στην μετριότητα δεν μας  καθιστά απλά αδαή και κακό πρότυπο πολίτη αλλά και επικίνδυνο για τους δημοκρατικούς θεσμούς.
Η εμπλοκή είναι τόλμη και η απραξία συνενοχή και συγκάλυψη. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι που εναντιώνονται στα κλισέ της εποχής και βγαίνουν ανοιχτά, έστω και δειλά και  προετοιμάζουν το έδαφος της αγανάκτησης. Αυτή την αγανάκτηση την είδαμε χθες να γιγαντώνεται στις πλατείες. Αυτή η αγανάκτηση όμως μπορεί αύριο να ξεπεράσει τα όρια μιας πλατείας, να ξεχυθεί στους δρόμους, σε ολόκληρες πόλεις, σε όλη την Ελλάδα..
Εξάλλου η ιστορία των Ελλήνων έχει δείξει ότι ανέκαθεν ήταν καλοί στις επαναστάσεις… και στις μεγάλες ιδέες ... 


"Hμ.ΑΙΓ" 26/05/2011

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Καλά όλα αυτά αλλά πρέπει να βλέπουμε και κάπου, κάπως τη θετική πλευρά. Οκ φταίμε όλοι... ας νιώσουμε ενοχές, αλλά πέρα από αυτό τί; Η ουσία είναι το μετά... το μετά την αγανάκτηση και τη φωνή γιατί καλά είναι αλλά δεν ιδρώνει το αυτάκι τους... Χρειάζεται πρωτοβουλίες από το καθένα μας ξεχωριστά. Εγώ προσωπικά δεν περιμένω τίποτα από κανέναν, προσπαθώ να σταθώ μόνος όχι να μένω άπραγος αλλά να μην στηρίζομαι πουθενά. Καλή τύχη σε όλους μας. K.