Μετά από έναν φαινομενικά ατελείωτο Χειμώνα, να μας προκαλεί κακή διάθεση με τις ατελείωτες βροχές του, κάνει επιτέλους το ντεμπούτο της η Άνοιξη, φορώντας άνθη αμυγδαλιάς στα μαλλιά της και με ακούραστα χελιδόνια να τιτιβίζουν τριγύρω της!Μπορεί ο καιρός να μην το μαρτυρά ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες αλλά η Άνοιξη είναι γεγονός για το βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει και η Ελλάδα.
Μια άνοιξη διαφορετική από τις άλλες, μια περίεργη άνοιξη, όχι η άνοιξη του «φούξια παροξυσμού» του Ελύτη…
Γιατί όσα κυκλάμινα και να μας κατακλύσουν -ενώ αυτή η άνοιξη κρύβει μέσα ένα παροξυσμό- δυστυχώς κανείς μας δεν μπορεί να τον ονομάσει παροξυσμό των κυκλάμινων . Είναι οι καταστάσεις που βιώνουμε σα λαός. Είναι ο παροξυσμός του Μνημονίου, της Τρόικας, του «Δεν πληρώνω», της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας, του Πάγκαλου, της Κερατέας, αλλά και των μικρών καθημερινών προβλημάτων που λίγο -πολύ αντιμετωπίζουμε όλοι… Αυτός ο παροξυσμός που δεν αφήνει ούτε στην ποιητική αδεία να αναλωθεί στα κυκλάμινα αυτή την άνοιξη.
Ο χρόνος όμως δεν μετρά προβλήματα και Μνημόνια και έτσι, η …άνοιξη ήρθε και φέτος!
Η ελπίδα που φέρνει μαζί της κάθε άνοιξη φαίνεται από την ανυπομονησία μας να αφήσουμε πίσω μας το χειμώνα. Έτσι ενώ η άνοιξη ξεκινάει τυπικά 21 Μαρτίου με την εαρινή ισημερία όλοι μας ευχηθήκαμε καλή άνοιξη την 1η Μαρτίου.
Άλλωστε ο Μάρτιος είναι ο μήνας που θα μας φέρνει την άνοιξη, ο μήνας των αλλαγών, σε χρώματα, σε διάθεση, ο μήνας που γεννάει την ελπίδα για μια νέα εποχή, για μια νέα αρχή ..
Με την έναρξη της άνοιξης ξεκινάει και η αντίστροφη μέτρηση για το Πάσχα. Είναι σα να συνδέεται η άνοιξη με την Ανάσταση. Ένας χειμώνας που φεύγει και η Ανάσταση της νεκρής φύσης που έχει δημιουργήσει. Η Ανάσταση της φύσης που μέρα με τη μέρα μας φτιάχνει τη διάθεση, μας δημιουργεί μια χαρά από το τίποτα. Μόνο από το φως του ήλιου, από τη μέρα που διαρκεί περισσότερο και από τα ανθισμένα δέντρα… Μαζί με την ανοιξιάτικη ανάσταση της φύσης έρχεται και Χριστιανική Ανάσταση, η μεγαλύτερη στιγμή για κάθε χριστιανό … Το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως που κάθε χριστιανός προσμένει να ακούσει. Τη χαρά ότι από τα πάθη και τη σταύρωση νίκησε η ζωή, η χαρά ότι παρόλα τα μαρτύρια και τη θλίψη του θανάτου θα χτυπήσουν ξανά οι καμπάνες που θα σημάνουν το χαρμόσυνο μήνυμα της αναστάσεως.
Η άνοιξη κρύβει μέσα της μια μυσταγωγία, παίζει ένα παιχνίδι χρωμάτων, διαθέσεων και αλλαγών. Φέρνει μια νέα εποχή αλλά παράλληλα μας παρακινεί να δημιουργήσουμε, να υποπέσουμε στον παροξυσμό του ποιητή και να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας σε όσα ζούμε, να κάνουμε όνειρα για όσα θέλουμε να ζήσουμε και να αφήσουμε στο χρονοντούλαπο ό,τι μας πλήγωσε τον χειμώνα που πέρασε.
Η άνοιξη δεν είναι μόνο μια εποχή του χρόνου, είναι κάτι παραπάνω.. είναι η ελπίδα.. Είναι η νέα διάθεση που φοράμε όλοι το ηλιόλουστο πρωινό και βγαίνουμε στους δρόμους για να μπλέξουμε ξανά στην ίδια καθημερινότητα, η άνοιξη που τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά στη ζωή μας αλλά εμείς επιμένουμε να τα βλέπουμε όλα διαφορετικά. Είναι εκείνα τα διαβατάρικα πουλιά που έρχονται για να μας θυμίσουν πως κάτι αλλάζει εδώ.. Κάτι καινούργιο ξεκινάει… Και αλίμονο αν δεν καταλάβεις αυτή τη νέα αρχή… Γιατί τότε θα πρέπει να γυρίσουμε πάλι στον Ελύτη που θα μας πει …Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια..
Είναι η Άνοιξη που δεν έφερες…
"Ημ.ΑΙΓ" 20/04/2011
